Informacja!

Tak wiem, obiecałam wam że nowy rozdział pojawi się w środę. Przepraszam was ale miałam problemy z internetem :p Teraz już wszystko jest ok, bo dzięki moim zdolnością informatycznych naprawiam i obeszło się bez pomocy technika :p . Właśnie zaczęłam pisać nowy, więc do niedzieli powinien być ^^ Zależy ile jeszcze dziś napiszę bo jutro prawie że od razu po szkole idę z dzieciakami i księdzem na halę pograć w siate albo w coś i pewnie nie będzie czasu :p Tak więc cierpliwości! :*
                                                                               ~iridesxenxe

Komentarze

  1. Lila9 lutego 2017 07:14

    Spokojnie, każdemu może się zdarzyć ;) Pozdrawiam i czekam na next :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Ana9 lutego 2017 14:27

    Cieszę się, że to tylko problemy techniczne i nie porzuciłaś opowiadania 😄. Spokojnie poczekamy cierpliwie na rozdział 😘

    OdpowiedzUsuń
  3. Tina XD10 lutego 2017 05:57

    Nie mogę się doczekać, oby Sara była z Michaelem <3

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown10 lutego 2017 10:08

    Połknęłam bloga w całości i teraz czekam cierpliwie na nowy rozdział ❤

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozdział XII

Jest piętnasty stycznia. Dziś są moje urodziny. Przez te ostatnie dni czułam się jak wyrzutek społeczeństwa. Może i znajomi pisali mi życzenia na Facebooku i dostałam telefon od Davida również z życzeniami ale nie miałam z nikim prawdziwego kontaktu, takiego na żywo. Jedynie z dziewczynami z klubu na treningach i wczorajszym meczu. Stefi wyjechała do swojego rodzinnego kraju - Serbii. Zapowiedziała, że już nie będzie jej do końca sezonu, a ja nawet z nią nie rozmawiałam. Ostatnio wszystko waliło mi się na głowę. Kodi zachorował, miał biegunkę przez co dosłownie obsrał mi pół mieszkania i musiałam je wietrzyć i co chwila myć podłogę. Aż uśmiechnęłam się na tą myśl. Dobrze że weterynarz go szybko wyleczył. Drugim zmartwieniem bylo to, że zapomniałam zapłacić rachunek za prąd i przez dwa dni siedziałam po ciemku jak ludzie kilkaset lat temu. Było jeszcze wiele innych ale nie będę ich wymieniać. Czyli zapowiada się na to, że urodziny spędzę sama. No może nie do końca sama bo z Kodim
Czytaj więcej

4. Rajd uliczny i zakupy

Obudziłam się oczywiście spóźniona na śniadanie. Dość mocno spóźniona. Była 8:00, co oznaczało, że można było już wstawić się na śniadaniu. No ale jak ubiorę się w ekspresowym tempie, to uda mi się jeszcze coś zjeść przed treningiem. Tak też zrobiłam. Odbyłam szybką poranną toaletę i ubrałam się w jakieś wygodne ubrania. Wyszłam gdzieś dwadzieścia po ósmej i zamierzałam w stronę stołówki. Był tam jeszcze Stefan i jakiś dwóch chłopaków z kadry B, bodajże Aschenwald i Tollinger. Dosiadłam się do bruneta, który chyba też był spóźniony, bo miał na talerzu jeszcze sporo swojego posiłku. -No cześć Stefciu, ty też spóźniony? -Zarwana noc. Wczoraj poznałem fajną dziewczynę, na dodatek niższą ode mnie. I jaka ładna... Pisaliśmy całą noc. A ty co tak długo spalaś? -No to gratuluję! Ano wiesz.. jestem typowym śpiochem i 10 godzin snu to małooo. Nawet mój budzik jest za cichy żeby mnie obudzić. -Ja nie nastawiam budzika, bo Michael ma taki głośny, że budzi takich gości z pokoju naprzec
Czytaj więcej

Rozdział XIII

-Ggg..Gregor? - tylko to zdążyłam wysilać a on wbił się w moje usta. Początkowo byłam zszokowana ale pozniej odwzajemniłam pocałunek. Oderwalam swoje usta i łapałam powietrze. Boże jak on całuje! -Pięknie wygląda na tobie ten pierścionek. - wyszeptał. -Dziękuje. Masz świetny gust. Ale pewnie kosztował fortunę. -Warto było. Naprawdę warto. - powiedział a my nadal tkwiliśmy w uścisku. -Kocham cię Saro. -Ja.. chyba też cię kocham Gregor. - powiedziałam i zobaczyłam iskierki szczęścia w jego oczach. Był taki szczęśliwy. -Mam takie głupie pytanie. - powiedział lekko zestresowany. -Tak, zostanę twoja dziewczyną. Boję się jak to będzie wyglądać, ale spróbujmy. - odpowiedziałam z lekkim uśmiechem, a on znowu wbił mi się w usta. Był taki ucieszony, a ja? Ja w końcu mam chłopaka! Gdyby on mnie wtedy nie pocałował, to nie wiem co by było. *GREGOR* To jest chyba jeden z najszczęśliwszych dni w moim życiu. W końcu się przełamałem i to zrobiłem. Zrobiłem to, o czym marzyłem odkąd ją
Czytaj więcej